Duża jesienna atrakcja ˗ silnie rosnące pnącze, obsypujące się jesienią tysiącami gwiazdkowatych kwiatów. Kwitnie bardzo obficie we wrześniu i październiku, a jeśli nie ma silnych przymrozków ˗ nawet do połowy listopada. Ma atrakcyjne ciemnozielone, błyszczące liście. Stosunkowo mało wymagająca, silna odmiana.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty małe, śr. 2˗3,5 cm, białe, gwiazdkowate, zebrane w wiechowate kwiatostany, złożone z 4˗5 działek. Pręciki mają białe pylniki i nitki. Kwitnie bardzo obficie IX˗X, a jeśli nie ma przymrozków, nawet do XI. Liście atrakcyjne, ciemnozielone, błyszczące, złożone lub podwójnie złożone, dł. do 45 cm, a szer. do 50 cm. Listki czasami są ząbkowane lub nieregularnie powcinane.

JAK ROŚNIE: Pnącze; wspina się za pomocą ogonków liściowych. Rośnie silnie, dorastając do 3˗4 m wys.

GDZIE POSADZIĆ: Lubi miejsca dobrze nasłonecznione. Preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, dobrze zdrenowane. Nie toleruje nawet chwilowego zalewania. Odczyn gleby powinien być od obojętnego do lekko kwaśnego. Mrozoodporny (strefa 6˗9).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Roślinę należy posadzić w dole (60 x 60 x 60 cm) z żyzną ziemią i 10-centymetrową warstwą drenażu na dnie, 5˗10 cm głębiej niż rosła w pojemniku (instruktaż sadzenia). Tnie się silnie. Wczesną wiosną (II˗III) należy usunąć stare pędy, a nowsze przyciąć 20˗50 cm nad ziemią (instruktaż cięcia). W połowie IV należy ją zasilić nawozem o spowolnionym działaniu (np. Osmocote 5˗6M). W sezonie podlewać.

JAK STOSOWAĆ: Przydatna do tworzenia osłon, obsadzania altan, krat, ogrodzeń oraz innych wysokich podpór ogrodowych. Może wspinać się po naturalnych podporach, np. dużych krzewach czy drzewach.

POCHODZENIE: Wyselekcjonował Szczepan Marczyński, Polska 2002 r. Pochodzi z nasion z naturalnego stanowiska w Japonii. W sprzedaży od 2014 r. Więcej o odmianach z naszej szkółki...

PODOBNE GATUNKI: terniflora, flammula, mandschurica.