Zdrowa, mało wymagająca odmiana o bardzo interesujących, dwubarwnych kwiatach – białych, z ciemnoczerwonym unerwieniem. Kwitnie obficie i długo, bo od czerwca do wczesnej jesieni. Polecana zarówno dla początkujących, jak i koneserów.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty małe, śr. 5 cm, białe, z ciemnoczerwonym unerwieniem i brzegami, złożone z 4 działek jasnoróżowych od spodu. Pręciki z kremowymi pylnikami na zielonożółtych nóżkach. Kwitnie obficie i długo ˗ VI˗IX, ale jesienią słabiej. Liście pierzaście złożone z 5˗7 listków. Pędy  jasnozielone, w miarę wzrostu drewnieją zmieniając kolor na brązowy.

JAK ROŚNIE: Pnącze; wspina się za pomocą ogonków liściowych. Rośnie umiarkowanie silnie, dorastając do 2˗3 m wys.

GDZIE POSADZIĆ: Mało wymagająca i odporna odmiana. Lubi stanowiska słoneczne i ciepłe. Rośnie na przeciętnych, a nawet ubogich glebach. Odczyn gleby powinien być od obojętnego do lekko kwaśnego. Mrozoodporna (strefa 4˗9).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Roślinę należy posadzić w dole (60 x 60 x 60 cm) z żyzną ziemią i 10-centymetrową warstwą drenażu na dnie, 5˗10 cm głębiej niż rosła w pojemniku (instruktaż sadzenia). Odmiana  łatwa w uprawie. Wczesną wiosną (II˗III) należy usunąć stare pędy, a nowsze silnie przyciąć 20˗50 cm nad ziemią (instruktaż cięcia). W poł. IV należy ją zasilić nawozem o spowolnionym działaniu (np. Osmocote 5˗6M). W sezonie podlewać.

JAK STOSOWAĆ: Nadaje się do uprawy przy ogrodzeniach, pergolach, altanach i różnych podporach ogrodowych, także naturalnych, np. niedużych drzewach lub krzewach. Szczególnie przydatna do sadzenia między innymi roślinami o jasnych liściach. Nadaje się do uprawy w dużych pojemnikach na balkonach i tarasach. Dobra roślina okrywowa. Polecana zarówno dla początkujących, jak i koneserów.

POCHODZENIE: Wyhodował Francisque Morel, Francja. W sprzedaży od 1952 r.

NAGRODY: Award of Garden Merit 1993.

PODOBNE ODMIANY: ‘Oberek’, ‘Walenburg’.