Pnącze o dekoracyjnych, zielonych liściach pokrytych srebrzystym kutnerem oraz ciemnych, jadalnych owocach. Dobre pnącze do tworzenia barwnych zestawień  na przykład z czerwonolistnymi krzewami i drzewami.

JAK WYGLĄDA: Liście dekoracyjne, średniej wielkości, dł. 7˗15 cm, 3˗5-klapowe, zielone, pokryte srebrzystym kutnerem, trójklapowe. Kwiaty niepozorne, obupłciowe, zebrane w wiechy; rozwijają się w VI. Owoce niewielkie, śr. 8˗15 mm, ciemnofioletowe, prawie czarne jagody, jadalne, kwaskowate, dojrzewają IX˗X. Pędy cienkie, zaopatrzone w wąsy czepne.

JAK ROŚNIE: Pnącze; wspina się za pomocą wąsów czepnych. Rośnie silnie, dorastając do 10 m wys., rocznie przyrasta 1˗2 m.

GDZIE POSADZIĆ: Lubi stanowiska słoneczne, ciepłe, przewiewne. Akceptuje przeciętne gleby, ale najlepiej rośnie na ziemiach żyznych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, wapiennych. Nie w pełni mrozoodporne (strefa 6B˗9). W ostrzejsze zimy może przemarzać.

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Tnie się umiarkowanie silnie. Należy je silnie przyciąć na początku uprawy, by się lepiej rozkrzewiło od dołu. Można wykonać cięcie korygujące (VII), gdy  zaczyna przeszkadzać sąsiednim roślinom. W razie potrzeby ciąć późną jesienią lub zimą (przed rozpoczęciem wegetacji), lub latem po częściowym zdrewnieniu nowych przyrostów, bo „płacze”.

JAK STOSOWAĆ: Szczególnie przydatne do zestawień barwnych z krzewami, pnączami lub drzewami o ciemnych liściach lub kwiatach. 

POCHODZENIE: Gatunek naturalnie rośnie w południowej Europie, na Bliskim Wschodzie i Kaukazie. Pochodzenie odmiany nieznane.